Kun je een goed voorbeeld geven van de uitdagingen die gepaard gaan met OK-planning?
In feite zijn OK-schema's en de onderliggende processen, met name de levering van steriele medische hulpmiddelen en de herverwerking van instrumenten, eenvoudig te plannen. Dit geldt ook voor het plannen van noodsituaties, omdat er voldoende retrospectieve gegevens zijn om mee te werken. Maar in de praktijk komt het vaak neer op mensen die het grote plaatje niet zien en die zich niet inzetten voor een gemeenschappelijk doel in de OK-workflow.
In de meeste ziekenhuizen moeten algemene chirurgen, traumachirurgen, orthopedische chirurgen en neurochirurgen gemeenschappelijke middelen met elkaar delen. Hiertoe behoren onder andere de operatiekamer, het schoonmaakpersoneel of de steriele materialen. Het ontwerp van het OK-proces moet daarom deze crossfunctionele en interdepartementale factoren weerspiegelen. Dit is echter vaak niet het geval – de planning wordt uiteindelijk voornamelijk gedreven door het denken in silo's.